Henk Hoogerland plotseling overleden

Ongetwijfeld hebt u het gehoord of gelezen: op 13 maart jl. is onze voorzitter Henk Hoogerland plotseling overleden. Een grote schok voor het bestuur en alle leden. Henk overleed op de dag van de Algemene Ledenvergadering van onze vereniging. Heel triest.

Triest, omdat met Henk -de PZC schreef er al over- een ongelofelijke duizendpoot is heen gegaan. Een man die op veel fronten actief was: in verenigingsverband, in de politiek, in de sportwereld, in de onderwijswereld, maar ook en vooral, voor individuen die problemen hadden. Altijd maar bezig en dat tot op zijn laatste dag! Dat ondervond in brede kring veel waardering, zo bewezen de talrijke reacties rondom en op zijn crematieplechtigheid op 19 maart. Iedereen roemde zijn betrokkenheid, zijn inzet, zijn bijzondere humor en het zichzelf in dienst stellen van de medemens. In het onderwijs was het hem er niet alleen om te doen de kinderen de lesstof eigen te maken, maar van hen ook ‘mensen te maken die zich in de samenleving teweer zouden kunnen stellen’. Een andere waardering betrof bijvoorbeeld de manier waarop hij commissies en -in zijn rol van nestor- soms vergaderingen van de Goese gemeenteraad voorzat. Dat deed hij als geen ander. Die waardering kreeg hij ook van politieke tegenstanders, mensen waarmee hij gedurende al zijn actieve politieke jaren ook wel eens een aanvaring had, zoals in de politiek soms voorkomt. Men herinnert zich in positieve zin vooral zijn gedrevenheid en inzet. Maar ook zijn ‘handigheid’, zijn slimheid, zijn scherpe analyses en politieke inzicht.

Henk heeft veel bereikt. Soms ondervond hij ook teleurstellingen als de dingen niet helemaal liepen zoals hij ze bedacht had. Dan kon hij wel eens de knorrepot spelen, maar dat duurde nooit lang. Hij  ging er steeds weer gewoon tegenaan. En hoe. Ik bewonder nog altijd de veerkracht waarmee hij na de rampzalig verlopen voorbereidingen voor het verkiezingsjaar 2014 voor de PvdA, vervolgens met de Partij voor Goes de draad weer oppakte. Ongekend!

Die grote inzet, die grote betrokkenheid toonde Henk ook bij onze vereniging. Ook wij zijn ontstaan uit een groter geheel, de ANBO, waar we een paar jaar geleden zwaar teleurgesteld raakten in de ontwikkelingen die we daar zagen. Henk was al ruim de 70 gepasseerd, maar geen moeite was hem teveel om samen met ons ook een nieuwe seniorenvereniging, de ASG, op te richten en met succes. We zijn hem daarvoor veel dank verschuldigd.

Vanwege al zijn al genoemde eigenschappen zullen we Henk heel erg missen. Het is niet voor te stellen dat we zonder hem door moeten, zonder onze motor, onze aanjager. En toch zullen we wel moeten. Hij is er niet meer.

We willen graag als bestuur zijn werk voortzetten. We willen de ASG uitbouwen tot de grote, stabiele vereniging die Henk altijd voor ogen had. We gaan aan het werk, al zullen we daarbij Henk nooit kunnen vergeten…..

We wensen zijn vrouw Joan, zijn kinderen en kleinkinderen nogmaals veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies!

Hans de Jonge

Secretaris ASG